جيغ وفرياد كودك به دو دليل است: دليل طبيعي و دليل روش تربيتي اشتباه
دليل طبيعي: جيغهاي كودك براي بيشتر ما بسيار ازاردهنده ست. اما جيغ زدن در ماههاي اوليه زندگي براي كودك حكم يادگيري و تجربه دارد. كودك وقتي توانايي سخن گفتن ندارد براي نشان دادن احساس درونيش جيغ ميزند. به علاوه، كودك نياز دارد صداي خودش را بشنود و عكس العمل ديگران را بسنجد. دليل جيغهاي فرزندتان را پيدا كنيد. ايا بي حوصله شده و نيازمند توجه شماست؟ ايا هيجان زده است؟ كودكان در يك سالگي معمولا بيشترين دليل را براي جيغ زدن دارند. با ارامش و صداي ارامتر از معمول به كودك اين پيام را بدهيد كه در رستوران يا منزل جيغ نزند حواسش را پرت كنيد، مثلا سعي كنيد جيغ زدن را با خنديدن جايگزين كنيد. اواز بخوانيد با رفتارتون او را هيجانزده براي همكاري كنيد. به مرور كه كودك به دو سالگي نزديك ميشود به صورت مستقيم از احساس كودك در همان لحظه صحبت كنيم، به عنوان مثال به او بگوييم كه الان هيجان زده يي يا غذا ميخواهي يا خسته هستي، ميتوانيم از او درباره احساساتش سوال كنيم. هرگز جواب نه خود را با جيغ كودك تبديل به بله نكنيد.
دليل روش تربيتي اشتباه: كودكان بسيار باهوش هستند و دست به هر كاري ميزنند تا به خواسته خود برسند. به محض اينكه بفهمد با جيغ زدن شما را كلافه كرده و مجبورتان ميكند كوتاه بياييد
