تمجید از دو بخش تشکیل می شود : گفتار ما و نتیجه گیریهای کودک. گفتار ما باید به طور واضح نشان بدهد که ما تلاش ، کار ، موفقیت ، یاری ، توجه و یا آفرینشهای او را ارج می نهیم. گفتار ما بایستی شبیه یک پرده نقاشی سحرآمیز باشد که کودک فقط بتواند تصویری مثبت از خودش بر روی آن بکشد. این مورد در نمونه های زیر نشان داده شده است :
تمجید مفید : « ممنونم که ماشین را شستی ، حالا باز هم نو بنظر می رسد.»
نتیجه گیری احتمالی کودک : « من کار خوبی انجام دادم . از کارم قدردانی کردند . »
تمجید غیر مفید : « تو یک فرشته ای . »
تمجید مفید : « از کارت تبریکی که به من دادی ، خوشم آمد . قشنگ و دوست داشتنی بود .»
نتیجه گیری احتمالی کودک : « من خوش سلیقه ام و می توانم به انتخابهایم اعتماد کنم . »
تمجید مفید : « شعرت حرف دلم را می گفت. »
نتیجه گیری احتمالی کودک : « خوشحالم که می توانم شعر بگویم . »
تمجید غیر مفید : « در حد سن خودت شاعر خوبی هستی . »
تمجید مفید : « قفسه کتابی که درست کردی قشنگ به نظر می آید .»
نتیجه گیری احتمالی کودک : « من فرد با لیاقت و شایسته ای هستم .»
تمجید غیر مفید : « تو چه نجار خوبی هستی . »
تمجید مفید : « نامه ات خیلی خوشحالم کرد . »
نتیجه گیری احتمالی کودک : « پس من می توانم سبب خوشحالی دیگران شوم . »
تمجید غیر مفید : « وقتی به نامه هایت توجه می کنم ، می بینم تو خارق العاده ای .»
تمجید مفید : « از اینکه امروز ظرفها را شستی خیلی ازت ممنونم . »
نتیجه گیری احتمالی کودک : « من مفید واقع می شوم . »
تمجید غیر مفید : « تو بهتر از پیشخدمت مان این کار را انجام دادی . »
تمجید مفید : « ازت متشکرم که به ام گفتی زیاد به ات پول داده ام ، من ارزش زیادی برای این عملت قایل هستم.»
نتیجه گیری احتمالی کودک : « خوشحالم که امین و درستکار بودم . »
تمجید غیر مفید : « تو چه بچه ی درستکاری هستی . »
تمجید مفید : « ایده هایی جدید از انشای تو کسب کردم . »
نتیجه گیری احتمالی : « من می توانم ایده هایی جدید از خودم ارایه بدهم . »
تمجید غیر مفید : « نسبت به پایه ات خوب می نویسی ، البته هنوز خیلی چیزها هست که باید یاد بگیری.»
این قبیل اظهارنظرهای توصیفی و نتیجه گیریهای مثبت کودک ، پایه های اساسی و حیاتی سلامت روانی کودک هستند. هرچه را که کودک در پاسخ به گفته های ما درباره ی خودشنتیجه گیری می کند، بعدها درسکوت پیش خودش بازگومی کند، اظهارنظرهای واقعی و مثبتی که کودک در درون خود تکرار می کند، تا حدزیادی ، تعیین کننده ی نظر خوب او نسبت به خودش ودنیای پیرامونش هستند.
برگرفته از کتاب «رابطه والد و فرزند» – دکتر هایم جینات
