دکتر پروین ناظمی، روانشناس – کارتون الفی اتکینز را به خاطر دارید؟ الفی اتکینر پسربچه‌ای بود که با پدر کمی سربه هوا و دست و پا چلفتی‌اش در حومه شهر زندگی می‌کرد. در این داستان‌ها الفی با انواع و اقسام موقعیت‌های عادی و روزمره مواجه می‌شد و از تک‌تک رویدادهای عادی زندگی لذت می‌برد. گاهی هم داستان به قلمرو فانتزی نزدیک می‌شد و اینجا بود که شخصیت‌های خیالی و هیولاها وارد داستان می‌شدند.
دوره رویش دندان کودک او را به یک کوچولوی کلافه و گاهی بد اخلاق تبدیل می کند و احتمالاً شما را نگران و مضطرب. در این دوران علائمی را مشاهده می کنید که مربوط به فرآیند دندان در آوردن نوزاد است. اما علائمی هم هستند که اطرافیان به اشتباه آنها را به دندان در آوردن نوزاد نسبت می دهند. بهتر است با این علائم آشنا شوید تا کمتر نگران بروز این علائم باشید.
فرآیند دندان درآوردن نوزاد
رویش دندان نوزادان از 6 ماهگی آغاز می شود و تا 3 سالگی ادامه می یابد. زمانی که کودکتان 3 ساله شد باید 20 دندان شیری داشته باشد. اولین دندان هایی که جوانه می زنند معمولاً دندان های جلو در ردیف پایین هستند و حدود 1 الی 2 ماه پس از آن دندان های جلوی ردیف بالا شروع به رویش می کنند. پس از آن دندان های آسیای کوچک و سپس دندان های آسیای بزرگ رشد می کنند.
اگر نوزادتان دیر تر از زمان ذکر شده دندان در آورد اما رشد استخوانی، پوستی ، و موهایش طبیعی بود جای نگرانی نیست. اما اگر فرزندتان در تولد یک سالگی اش هنوز دندانی نداشت، او را نزد پزشک ببرید. این دندان ها که معروف به دندان های شیری هستند، نیاز به مراقبت دارند زیرا تا 12 الی 13 سالگی دندان های کودک شما خواهند بود. به همین خاطر بخش مراقبت از دندان های نوزاد را حتماً مطالعه کنید. اولین دندان هایی که جوانه می زنند معمولاً دندان های جلو در ردیف پایین هستند
علائم دندان درآوردن نوزاد
علائم دندان در آوردن در نوزادان مختلف متفاوت است. در برخی از نوزادان بروز این علائم شدید و در برخی خفیف است. در اینجا به برخی از این علائم اشاره می کنیم:
* افزایش حجم بزاق دهان و آبریزش آن (این علامت ممکن است از2 ماه پیش از پیدایش اولین دندان آغاز شود)
* التهاب لثه
* خارش لثه
* احساس درد
* بی قراری و احساس ناراحتی
* مالیدن صورت
* مالیدن گوش
* بدخوابی
* امتناع از غذا خوردن
* تمایل به جویدن اشیاء
* تب
* اسهال
علائمی که باید جدی گرفته شوند!
بر اساس نظر متخصصان نه تب شدید و نه اسهال به دندان درآوردن نوزاد مربوط نیستند. زیرا این افراد معتقدند دندان درآوردن یک رویداد طبیعی است و نباید مشکلات حاد و شدیدی برای نوزاد ایجاد کند. در این دوران ممکن است مدفوع نوزاد کمی شل تر از حالت طبیعی باشد و یا کودک به تب خفیفی دچار شود، اما در هر دو این موارد باید مسأله را جدی گرفت و حتماً به پزشک مراجعه کرد. اگر کودکان به اسهال مبتلا شود ممکن است به خاطر جویدن و به دهان بردن اشیاء گوشخ و کنار خانه باشد و گرنه خود فرآیند دندان در آوردن باعث اسهال نخواهد شد. آبریزش دهان نیز ممکن است باعث تحریک پوست چانه، صورت، و یا سینه نوزادان شود. این علائم معمولاً خفیف هستند و به راحتی خوب می شوند، اما اگر چنین نشد و علائم شدید شدند بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «زندگی با کودک» و «سلامت زنان» در اختیار شما قرار می‌دهد.
منبع: سلام دکتر
-شیر مادر تا چه سنی همه نیازهای تغذیه‌ای کودک را تامین می‌کند؟
غذای مناسب شیرخوار در 6 ماه نخست بارداری فقط شیرمادر (بدون نیاز به آب) است و در 6 ماهه دوم تولد 65 تا 70 درصد از نیاز شیرخوار از شیر مادر و 30 تا 50 درصد آن از تغذیه تكمیلی تامین می‌شود. همچنین 40 نیاز درصد شیرخوار در 11 ماهگی از تغذیه تكمیلی و 60 درصد از شیر مادر تامین می‌شود و این نسبت در 12 ماهگی به ترتیب 45 و 55 درصد است. بعد از شش ماهگی نیازهای غذایی شیر خوار به تنهایی با شیر مادر بر آورده نمی‌شود بنابراین علاوه بر شیر مادر، تغذیه کودک با غذاهای نیمه جامد هم باید آغاز شود.
-خیلی‌ها می‌گویند شروع غذای کمکی باید با سوپ باشد. همین طور است؟
بهتر است غذای کمکی با فرنی شروع شود و سپس با غذاهای مناسبی مثل حریره بادام و پوره سیب زمینی و سوپ ادامه می‌یابد. برای تنوع بخشی به غذای کودک باید هر چند روز یکبار مواد تشکیل دهنده سوپ را با موادی مثل جو، بلغور، گندم و رشته فرنگی تغییر داد. اضافه کردن یک قاشق مرباخوری کره به سوپ کودک هم باعث افزایش اشتهای او خواهد شد. در 9 ماهگی هم می‌توان حبوبات شامل عدس و ماش را که هضم آسان‌تری دارند به سوپ کودک اضافه کرد. آب میوه نیز باید از اواخر 10ماهگی در برنامه غذایی کودک قرار بگیرد.
-چطور ذایقه کودک را کنترل کنیم تا کودک تا پایان 2سالگی علاوه بر غذای کمکی شیر مادر هم بخورد؟
با شروع غذای کمکی باید دفعات تغذیه با شیر مادر را افزایش داد تا حتی المقدور از کاهش حجم شیر جلوگیری شود. تا یک سالگی کودک هم وعده‌های غذای کمکی باید پس از تغذیه با شیر مادر به او داده شود. از طرفی هر 3 تا 5 روز یکبار می‌توان ماده جدیدی را به غذای کودک اضافه کرد که این فاصله زمانی برای ارزیابی سازگاری غذا و اطمینان یافتن از عدم وجود آلرژی و حساسیت در کودک است. ضمن اینکه می‌توان کودک را به طور معقول برای غذا خوردن تشویق کرد ولی هرگز نباید به زور به او غذا داد.
-بچه‌هابا شروع غذای تکمیلی باید ویتامین هم بخورند؟
بله با شروع تغذیه تکمیلی علاوه بر قطره مولتی ویتامین باید روزانه 15 قطره از قطره آهن یا 5/1 میلی لیتر از شربت آهن به کودک داده شود. از زمان شروع غذای کمکی هم باید به کودک به میزان کافی (از روزی یک قاشق تا یک لیوان) آب جوشیده داد.
-کودک همیشه قبل از غذای کمکی باید شیر مادر بخورد؟
تا قبل از دو سالگی بله اما از سال دوم زندگی کودک ابتدا باید به او غذا بدهید و بعد او شیر مادر بخورد. البته غذا دادن به کودک باید از مقدار کم (یک قاشق مربا خوری) شروع شده و به تدریج بر مقدار و تنوع آن افزوده شود. در عین حال، در شروع تغذیه تکمیلی غذا باید رقیق و سپس به تدریج غلظت آن افزایش یابد. با افزایش تدریجی غلظت غذا شیرخوار کم کم خوردن غذای غلیظ و حتی جویدن را یاد می‌گیرد.
-در سال اول زندگی کودک از چه نوع مواد غذایی نباید استفاده شود؟
سفیده تخم مرغ، شیر گاو، انواع توت، گیلاس ، آلبالو، کیوی، خربزه و بادام زمینی به علت احتمال ایجاد حساسیت و اسفناج به علت وجود نیتریت از جمله مواد غذایی هستند که در سال اول نباید به کودک داد. گروه دوم مواد غذایی هستند که نیاز به جویدن بیشتری دارند ( مانند: آجیل ، کشمش ، ذرت و تکه‌های سفت سبزی‌های خام مانند هویج ). عسل غیر پاستوریزه، قهوه ، شکلات، چای پررنگ و نوشابه نیز مواد غذایی هستند که برای کودک خطرناکند. البته باید به خاطر داشت که یکی از اهداف مهم تغذیه تکمیلی ایجاد رفتار صحیح و مناسب در امر تغذیه کودک است و نه پر کردن شکم وی .
-وعده‌های غذای کمکی با توجه به سن شیر خوار تعیین می‌شود؟
دقیقا. وعده‌های غذای کمکی در سن 6 تا 7 ماهگی باید 3 تا 4 وعده در روز، 8 تا 9 ماهگی 4 تا 5 وعده در روز و از10 ماهگی به بعد 5 وعده در روز باشد و کودک از پایان 12 ماهگی باید به تدریج از غذای سفره خانواده تغذیه کند.
-بچه‌ها از چه سنی می‌توانند خودشان بدون کمک والدین غذا بخورند؟
معمولا بچه‌ها معمولا بین 9 تا 12 ماهگی می‌توانند از دو انگشت سبابه و شست خود برای برداشت قطعات کوچک غذا استفاده کنند. بنابراین توصیه می‌شود در این سن تکه‌های کوچک مواد غذایی در دسترس کودک قرار گیرد تا خودش غذا بخورد. به این ترتیب رغبت بیشتری به غذا خوردن نشان می‌دهد.
منبع: نی نی سایت
روش های آموزش تکنيک های جرأت مندی به کودکان:
1. بازي چشم تو چشم
به اينگونه که کودک با يکی از والدين مقابل هم بوده و به چشمهای هم خيره نگاه ميکنند، و نبايد بخندند،اين تمرين برای کودکانی با اعتماد به نفس پايين،خجالتی و ضعيف بسيار توصيه ميشود چون اين افراد قدرت نگاه کردن در چشمان طرف مقابل را ندارند و اين موجب ضعفشان ميشود.
2- کشتی گرفتن:
با کودک خود کشتی بگيريد و بگذاريد هر از گاهی او برنده شود و هر بار که برنده ميشود با ذوق و شوق فراوان او را تشويق کنيد.
3- نقش بازی کنيد:
در مقابل رفتار کودکان ديگر چه رفتاری از کودک خود انتظار داريد؟
شما نقش کودک خود و کودکتان نقش کودک مقابل را بازی کند، رفتاری که انتظار داريد کودکتان در مقابل کودکان ديگر داشته باشد را با ايفای نقش کودکتان اجرا کنيد، تا کودکتان ياد بگيرد، حال کودک نقش خود را و شما نقش کودک مقابل را بازی کند، از کودکتان بخواهيد همانگونه بازی کند که چندی پيش شما نقش آن را بازی کرده بوديد، و آنقدر اين بازی را تمرين کنيد تا رفتار دلخواهی که انتظار داريد نهادينه شود.
منبع : نی نی سایت
درباره رفتار با نوجوانان باید یک اصل مهم رو یادمون باشه:
ما با یک بزگسال روبرو هستیم، نه یک بچه. پس نباید رفتاری که تا حالا با فرزندمون داشتیم رو از این به بعد هم داشته باشیم.
برای اینکه بتونیم تو دوران بلوغ و بعد از اون رابطه خوبی با فرزندمون داشته باشیم، باید چند اصل همه رو یادمون باشه:
هیچوقت از زور و تهدید استفاده نکنیم چون بازنده میشیم . یادمون باشه که فرزندمون هم قد خود ماست و دیگه بچه کوچولوی دیروز نیست.
همونطوری باهاش رفتار کنیم که با یه دوست صمیمی رفتار می کنیم. اگه ما سر دوستمون داد بزنیم که اتاقش رو تمیز کنه، خوشش میاد؟
باید بدونیم که فرزندمون دیگه مثل گذشته علاقمند نیست که همه وقتش رو با ما بگذرونه و ترجیح می ده که بیشتر با همسالان خودش باشه و با اونا حرف بزنه. لازمه به این خواسته و نیاز روحی اونو توجه کنیم و زمینه ارتباط مثبت با همسالان خوب رو براش فراهم کنیم.
بلوغ به تنهایی می تونه آشفتگی های زیادی در نوجوان ایجاد کنه، دقت کنیم که ما این آشفتگی رو با جر و بحث های طولانی بیشترش نکنیم.
بهتره کمی بیشتر به خودمون برسیم و کمی به روز تر بشیم.
هیچ وقت اونو با زمان نوجوانی خودمون مقایسه نکنیم.
ازش انتظار نداشته باشیم که همیشه مطابق نظر و سلیقه ما رفتار کنه. به سلیقه و نظرش احترام بگذاریم، حتی اگه خیلی هم باهاش موافق نیستیم. (البته در موارد شخصی مثل شکل و رنگ لباس و چیدمان اتاق خودش)
برای شروع حرف زدن، با چیزهایی که بهش علاقمنده سر صحبت رو باز کنیم. مثلا تیم فوتبال مورد علاقه ش، موسیقی که دوست داره، هنرپیشه ای که ازش خوشش میاد، فیلم مورد علاقه ش و …
نوجوان ها هیجان رو دوست دارند، براشون هیجان های مثبت و سازنده ایجاد کنیم (مثل پینت بال، کوه نوردی، مسابقات خانوادگی پر تحرک و پر سر و صدا) .
و در آخر یادمون باشه که نوجوان ها برای این با ما مخالفت می کنند که می خوان خودشون رو به ما ثابت کنند. پس بپذیریمشون و بهشون اعتماد کنیم تا مجبور نشن با روش های نا معقول خودشون رو به ما نشون بدن. (مثل انجام کارهای ناهنجار و خطرناک)
منبع: نی نی سایت
برای شستن لباس نوزاد استفاده از شوینده های ملایم بسیار مناسب ، است چون شوینده های قوی می توانند به پوست نوزاد آسیب برسانند. این شوینده ها ترکیب های آزاردهنده ندارد و می توان از آن برای شستشوی لباس های نوزاد استفاده کرد. اما به دلیل اینکه خاصیت قلیایی صابون از پودرهای شوینده کمتر است، قدرت تمیزکنندگی کمتری دارد. اگر در ماه های اول تولد که زیاد شیر روی لباس نوزاد می ریزد از صابون استفاده کنید، ممکن است لک روی لباس باقی بماند. برای آب کشی از آب داغ استفاده شود.پاک کنده های مایع بهترین مواد برای تمیز کردن انواع لباس ها هستند.در صورت تصمیم به تعویض شوینده لباس نوزاد، ابتدا باید یک قطعه لباس نوزاد را با آن شستشو داد و اگر تحریکی ایجاد نشد برای همه لباس ها استفاده کرد.
اگر احساسات والدین نسبت به یک محدودیت کاملا آشکار باشد و محدودیت با لحنی بیان شود که آزاردهنده نباشد ، کودک معمولا خود را با این محدودیت وفق خواهد داد. با وجود این ، کودک گاهی قانون شکنی خواهد کرد. حال این سوال پیش می آید که “اگر کودک محدودیت تعیین شده را نپذیرفت ، آن وقت چه کار باید کرد؟
باید به نظم و انضباط به عنوان بخشی از آموزش نگاه کرد نه شکلی از تنبیه کردن. فرزند شما باید یاد بگیرد چگونه با دیگران همراه شود و در امان بماند. او دانش‌آموز مشتاقی است اما مهم‌ترین درس‌ها (مانند سهیم شدن با دیگران، صبر،همکاری و احتیاط) چند سالی زمان می‌برد تا برایش جا بیفتند. به عنوان معلم اصلی‌فرزندتان، این وظیفه شما است که این آموزش‌ها را با پیگیری، صبر و دلسوزی تقویت کنید. ثبات داشتن برای بچه‌ها بسیار مهم است.
خیلی از والدین شکایت دارند از اینکه بچه به حرف‌شان گوش نمی‌دهد، به کارهایی که از او می‌خواهند عمل نمی‌کند و در یک کلام بچه حرف گوش‌کنی نیست. اما بچه حرف‌گوش کن، چطور بچه‌ای است؟ اصلا چه باید کرد تا بچه طوری تربیت شود که مطابق میل والدین رفتار کند و آیا اصلا داشتن فرزندی که بدون چون و چرا مطیع اوامر والدین باشد، امر ایده‌آلی است؟
نی نی سلامت
آدرس ایمیل : info [@] ninisalamat.com
شماره تماس : ۲-۲۲۳۰۴۰۷۱-۰۲۱
۰۲۱-۲۲۳۲۹۰۰۶-۸
ارتباط با ما در تلگرام و واتس اپ : ۰۹۲۱۶۳۹۰۲۲۱
شنبه تا پنج شنبه(بجز تعطیلات رسمی) از ۹ صبح تا ۶ عصر، پاسخگوی شما هستیم.
