کودکان می توانند از اتفاقات ناگوار اما ناچیزی که روی می دهد،ارزشهای اصلی یاد بگیرند.
کودک ضرورتا باید از والدینش بیاموزد که کدام اتفاقات صرفا خوشایند و رنجش آورند وکدام اتفاقات غم انگیز وفاجعه آمیز. بسیاری از والدین در برابر یک تخم مرغ شکسته طوری واکنش نشان می دهند که انگار با ساق پای شکسته ای مواجه هستند و یا با شیشه خرد شده یک پنجره طوری برخورد می کنند که گویی در برابر یک قلب خرد شده قرار گرفته اند.
بد شانسیهای جزئی را باید از این طریق به کودکان خاطرنشان کرد: تو باز هم دسکشت را گم کردی. چه بد شد ، آخر ما برای این دستکش پول داده ایم. آدم افسوس می خرد اما خوب گم شدن یک دستکش هرگز بلا ومصیبت نیست. اشکالی ندارد.
گمشدن یک دستکش یا پاره شدن یک پیراهن نباید باعث تند خویی والدین شود.
برگرفته از کتاب:رابطه ی والدین و کودک – دکتر هایم جینات
