کودکان با احساس مسئولیت ذاتی به دنیا نمی آیند و در یک دوره ی سنی معین نیز آن را خود به خود کسب نمی کنند. احساس مسئولیت ، به تدریج و پس از سال های طولانی به دست می آید و این مستلزم اجرای روزانه ی تمرین قضاوت و انتخاب ، در موقعیت های مناسب و با توجه به سن و قدرت درک کودک است.
فضاهای کشمکش دار و قلمرو مسئولیت ها _ آموزش مسئولیت را می توان از سنین اولیه ی کودکان آغاز کرد. مسئولیت وقتی پرورش می یابد که در اموری که بر کودکان اثر می گذارند ، به آنان اجازه دهیم نظرشان را بیان کنند و هرجا که لازم می بینیم ، بگذاریم انتخاب کنند.
این جا تفاوتی سنجیده باید بین حق بیان و حق انتخاب قائل شد. بعضی موارد هستند که در قلمرو مسئولیت کودک قرار دارند و در چنین اموری است که باید اجازه بدهیم کودک خودش انتخاب کند. بعضی از مسائل نیز هستند که در آسایش و رفاه کودک تأثیر دارندو این امور به طور اختصاصی در قلمرو مسئولیت ما قرار دارند. در چنین مواقعی باید بگذاریم کودک نظرش را بیان کند ، اما ، ما انتخاب را برای او انجام می دهیم . در ضمن این که به او کمک می کنیم تا این موارد اجتناب ناپذیر را بپذیرد
برگرفته از کتاب:(رابطه ی والدین و کودک) – دکتر هایم جینات
